Tam üç sene geçirdik Amerika'da. En güzel mutluluklarımı da en hüzünlü anlarımı da bu ülkede yaşadım.
Evlendikten sonra ilk evimizi Amerikada kurmuştuk. Minik ama huzur veren evim.... O yüzdendir ki daha bir zor geldi veda etmek.... Oysaki yalnızlığın ve hasretin ne demek olduğunu, gökyüzünde gördüğüm bir uçağın nasıl insanın içini acıtabileceğini de bu ülkede anlamıştım ben.... Yinede pek zor geldi ayrılmak buralardan...
Çok özleyeceğim ben aynı kaldırımı paylaşırken yanımdan geçerken özür dileme gereği duyan hassas insanları.
Sokakta yürürken, 'eşarbınız ne kadarda güzel' diyerek günüme renk katan ve tesettürlü halimin verdiği tedirginlikleri yok eden inançlara saygılı yaşlı Amerikalılarıda özleyeceğim...
Pijamayla terlik ile de okula gelinip alay konusu olmamanın mümkün olduğunu idrak etmemi sağlayan öz-güveni yüksek üniversite öğrencilerinide çok sevmiştim ben bu ülkenin...
Alışveriş merkezinden açık otoparktaki arabaya yürürken bile insanın donma tehlikesi geçirebileceğini öğreten soğuğunu da, kar yağınca etrafı bir masal diyarına çeviren kışını da, 30 derece sıcağın ne kadar şükredilesi bir serinlik olduğunu gösteren kavurucu yazını da unutabileceğimi pek sanmıyorum :)
Evin önüne ektiği çiçeklerin İngilizce ve Latince isimlerini yanlarına ekleyen güler yüzlü, vakti bol :), yaşlı alt komşum vardı benim... Çok severdi Türk yemeklerini... gerçi sevmeyen varmıdırki :) Sağ olsun görevlilerden daha çok ilgilenirdi siteyle ve aşağıda görüldüğü üzere daha sevimli hale getirmişti evimizin önünü. Ona veda etmekte kolay olmadı...
Buraya kadarmış bizim Amerika maceramız. Anlatacak çok şey var ama şimdilik bu kadar benden.
Elveda Amerika... elveda ilk evim...
Elveda masallar diyarı, yerin bende inan çok ayrı!
canim benim
YanıtlaSilben simdi senin o cok sevdigin yerlerdeyim
kizimin yaninda...
seni cok iyi anliyorum
vaktim oldugu bir zaman daha uzun yazismak umidi ile
sevgiler,,,iyi bayramlar
Benim içinde gezin :) Bu kadar özleyeceğimi sanmıyordum ama burnumda tütüyor oralar. E-mailim laboroflove@gmx.com vaktiniz olduğunda yazışalım inş. Blogumu keşfetmenize çok sevindim. Sevgiler.
Silçok güzel bir anlatım tarzınız var :) keyifle takipteyim :)
YanıtlaSilÇok tşk ederim. Blogunu takibe aldım. Çok hoş bir blog keşfettiğime sevindim :)
YanıtlaSilayyy kıyamam.Çağrmışsın geldim :)) valla Amerika' yı bu kadar iyi bilen birini sorularımla çok taciz ederim hazır mısın :))
YanıtlaSilAh çok sevindim ziyaretine. Tabiki seve seve bilmek istediğin ne varsa sorabilirsin. Cevaplayabildiğim kadar cevaplarım :))
SilOkurken sanki ben memlektimden ayrılmış gibi çok üzüldüm.
YanıtlaSilCümleleriniz insanın içine akıyor resmen.
yeni yazılarınızı bekliyor olacağım.
Çok teşekkür ederim. Blogumda sizi gördüğüme çok sevindim.
SilBlogunuzun yorum yazma bolumu neden farkli dilde anlamadim yalniz. ;(
YanıtlaSilBloggeri almanca kullanıyorum ve bu benim hiç dikkatimi çekmemişti uyarı için tşk ederim. İnş nasıl düzelteceğimi bulurum :/
SilHepimiz bir gun donecegiz buralardan. Guzel yazi olmus.
YanıtlaSilHakkinizda herseyin hayirlisi olsun.
Amin tşk ederim. Evet elbet bir gün dönecektik ama insan zor alışıyor ve zor vazgeçiyor. Özellikle de kaliteli dostluklar kurulmuş ise dahada zor :(
Sil